نیایش

سنگینی باری که خداوند بر دوش انسان میگذارد آنقدر نیست که کمرمان را بشکند بلکه آنقدر است که ما را برای دعا به زانو در آورد.

جاذبه

الهی به تو پناه می آورم در حالی که گناهان گردا گرد مرا فرا گرفته و سنگی بار اعمالم مرا از تو دور ساخته، سیاهی قلبم مرا کور و کر کرده و قدم هایم برای حرکت به سوی تو کند و دردوری از تو شتابانند خداوندا تو خود گفتی مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم اکنون این بنده بیمار، تو را می خواند دستم بگیر ای دست گیر همگان به فریادم رس ای مهربانترین مهربانان.