ابر اندوه

امروز غم انگیز تر م از همیشه

مثل تکه ابری تابستانی

نه توان باریدنی و نه فرصت پیوستن به دیگری

 تنها معلق مبهوت

ناگزیر از بودن و چه بیهوده بودن

نه انچنان بزرگ که سایبانی باشم رهگذران خسته را

نه انچنان جسور که بارانی باشم زمین خشکیده را

و چه غم انگیز است انتظار پاییز را کشیدن

تا شاید تنها شاید بباری !!!!!!!!!